Oyun Hep Beraber Minecraft Hikayemizi Yazalım

Merhaba dostlar! Düşündüm de neden kendi hikayemizi yazmıyoruz. Ama tabii ki de hayat hikayesi değil Minecraft hikayesi! Yazan herkes güzelce düşünsün ve ortaya güzel bir hikaye çıkaralım. Lütfen abuk sabuk şeyler yazıp oyunu bozmayalım. Her mesaj yazan kişi en az 2-3 satır yazsın ki hem az olmasın hemde fazla. Bir kişi uzunca yazarsa geriye yazacak bir şey kalmaz! Şimdi ben başlangıcı yapacağım gerisini sizler getireceksiniz. Hadi başlayalım!

Bir gün tek başıma yaptığım survival eğlencesine tekrar merhaba dedim ve oyuna girdim. Evimi yapmış, sandıklarımı güzelce doldurmuştum. Sırada ise madene inip daha çok şey kazanmaktı fakat ölmemekte önemliydi gerçekten. Güzel bir maden bulup derinliklere indim. İndiğimde başıma bunların geleceğini bilsem hiç iner miydim? Asla....

Mağaraya indiğimde bir de ne göreyim? Uzun zamandır kayıp olan çaycı @beeboy07 ile kunduracı @NRack oradaydı! Bunun üzerine aynen şunu dedim:

"Lanet olsun dostum! Burada 3. Mine Savaşı çıkıyor ve siz hala daha keskinlik 5 basmaya çalışıyorsunuz." dedim ve ikisine birer tokat atarak Notch'tan aldığım keskinlik 50 kılıçları onlara verdim. Daha sonra ise...

Tost yemeye gittim. Evet, gittim. "Dünyanın sonu gelirken en azından eğlenebiliriz öyle değil mi?"

Tostu yedikten sonra ağzımdaki kırıntıyı "paper" ile sildim, sonra ne göreyim haşmetli admiral...

Mağarada o zamanki garip şeyleri duvara çizen @admiraldus, sonra dinozor kuyruklarından değirmen sistemi yapan @kingOf0, iyi bir filozof olan @Woodie ile karşılaştım . Dedim nereye geldim ben yahu böyle ... :D

Sonra nereye geldiğimi aniden kavradım, burası Bağcılar merkezdi, 3 tane "asdjfasd" önümü kesti ve bana: "Elli kuruş ver ...." dedi

"elli kuruşum yok" dedim fakat bana saldırmaya kalıştılar hemen şunu yaptım...

Cebimdeki razer'i çıkarttım (bıyık keser) hemen kaçtılar, daha sonra yolda yürürken önüme çok tatlı bir kız çıktı...

Hayatımda ilk kez bir kız görüyordum...

Sonra mantığımın duygulardan önemli olduğu gerçeğini farkettim ve kızı takmadan yoluma devam ettim...

Birden etraf beyazlaşmaya başladı ve annemin "Kalk lan, okula geç kalcan eşşolueşşek ! " Homurdanarak taş kılıcımla "bookshelflerimden" booklarımı ve paperlerimi aldım. Lanet kömür yolda okula gitmeye başladım.

Sonra kömür aniden alev aldı ve yanarak öldüm, öldüğümde cehennemdeydim tekrar yandım dirildim yandım diri...... Hikaye bitti.

Bamm diye bir ses ile yataktan kalktım meğerse herşey bir rüyaymış. Evden çıktım ve ......