Resident Evil 7: Biohazard uzun bir aradan sonra nihayet korku oyunu seven tutkunların karşısına çıktı, deyim yerindeyse ilaç gibi geldi! Outlast ve SOMA gibi oyunları bir kenara bırakacak olursak Resident Evil 7: Biohazard uzun zamandır beklediğimiz ve oyun sırasında bizi gerçekten de tedirgin şekilde oyuna adapte eden başarılı bir yapım olmuş. Şimdi isterseniz oyunla ilgili dikkatimizi çeken noktaları tek tek paylaşalım.
Oyunda ana karakterimizin adı Ethan Winters. Karakterimizin yüzünü de özelliklerini de aslında çok yakından bilmiyoruz oyun boyunca; ancak oyunun başında Ethan'ın eşi Mia'dan gelen mesajla hikaye başlıyor. Mia, yapacağı bir iş seyahati nedeni ile şehir dışına çıkar ve ondan bir süre haber alamayız. Daha sonra kendisi bize; her şeyin yolunda olduğunu, yakında eve döneceğini ve bizi çok özlediğini söylediği bir video mesajı, e-posta ile yollar. Ardından, bir süre sonra Mia, bize yeni bir video mesaj yollar. Ancak bu mesajda her şey farklıdır.
Baker ailesi... Bu aileyle başınız fena halde dertte!
İlk videodaki Mia gitmiş, yerine telaşlı ve stresli bir Mia gelmiştir. Bu mesajda, bize yalan söylediğini, şu an için diyebileceği tek şeyin, eğer mesaj ona ulaşırsa, bu işe bulaşmaması gerektiğini söyleyen Mia’dan, 3 yıl boyunca başka bir haber alamayız. Geçen bunca yılın ardından, ana karakterimiz Ethan, karısını dinlemiş ve gerçekten de bu işten uzak durmuştur. Mia’dan umudu kesmiş normal bir hayat yaşamaya başlamıştır. Ancak bir gün, aldığı bir e-posta ile hayatı değişir. Öldü zannettiği sevgili karısından gelen bu mesajda Mia, Ethan’dan kendisini kurtarmasını ister. Bu ani haberin ardından ufak bir şok geçiren ana karakterimiz, sonraki gün hemen e-postada belirtilen adres olan; Dulvey, Louisiana’daki Baker çiftliğine gider.
Baker çiftliğine giden kahramanımız için artık macera gerçekten de başlamıştır. Evin içinde nelerin olduğunu anlatarak oyun heyecanınızı kaybetmenizi elbette istemeyiz; ancak evde gördüğünüz her 'canlı'nın sizi öldürmeye çalıştığını hiç aklınızdan çıkarmayın. Resident Evil 7: Biohazard’ı birinci şahıs kamera açısından deneyim ediyoruz.
Oyunda az sayıda da olsa silah var; ancak silahı her zaman kullanma şansımız olmuyor, mermi sayısı her zaman karşınızdaki öldürmek için yeterli gelmeyebiliyor. O yüzden fırsat buldukça silah kullanmak yerine karşınızdakinden kaçmaya çalışmanız en mantıklısı. Oyunda çeşit çeşit bulmacalar var ve bunları çözdükçe kapılar açılıyor ve oyunda yol alıyoruz. Dikkatimizi çeken, en eğlenceli bulmacalardan bazıları gölge oyunları ile alakalı olanlar. Büyük zorluklar ile bulduğumuz tuhaf şekilli bir metal parçasını ışığa tutarak doğru şekli elde etmeye çalıştığımız bu bulmacalar, oldukça kolay olmasına rağmen, eğlenceli olmadığını söyleyemeyiz.
Bu oyunda birçok şeyi, birçok amaç için topluyoruz. Bunların en önemlilerinden birisi de, hiç şüphesiz antika paralar. İlk başta sadece, bir başarım/kupa için topladığımız zannettiğim bu minik paralar, oldukça önemli. Bu paraları; oyunun ilerleyen safhalarında bulduğumuz, metal kafeslerin içinde bulunan, can ve dayanıklılık gibi özelliklerimizi arttıran iğnelere ulaşmak için kullanıyoruz.
Oyunda yara aldığımız zaman bu tedavi yöntemini kullanarak sıkıntılarımızdan arınıyoruz!
Oyunda bulduğunuz bazı video kasetler de oyun içine yepyeni bir dinamik katıyor. İzlediğiniz kaset daha önce bulunduğunuz evde geçen bir olayı karşınıza çıkarıyor. Ancak daha da etkileyici olanı siz videoyu izlerken aslında bu karakteri de kontrol ediyorsunuz; ama malum son değişmiyor elbette!
Oyun gayet akıcı ve grafikleri de hayli iyi. Saniyede 60 kare çalışan oyunumuz, görsel açıdan da oldukça göz alıcı. Oyun, bu kadar karanlık bir ortamda bile, etrafın ne kadar ayrıntılı olduğunu bize hissettiriyor. Karakter tasarımları da bir o kadar başarılı. Karşınızda, kas ve kemikten oluşmuş, gerçek bir düşman olduğunu sonuna kadar hissettiriyor. Özellikle büyük kapışmalarda, düşmanın vücuduna attığımız en ufak çakı darbesinin bile, bir izi kalıyor. Bu yönüyle oyun gerçekten tatmin edici.
Alınan Bilgiler; Hurriyet.
