D
Duygulandım
Ziyaretçi
Öncelikle herkese merhaba. Bu konuda korkularımdan bahsedeceğim.
Küçükken (ilkokul zamanında) sınıfımızda arkadaşlarım cin çağırıyorlardı. Çok korkardım. Aslında birileri saklanıp ses yapıyormuş fakat bu benim bilinçaltıma işlemiş ve hala karanlıkta cinlerden korkuyorum. O yüzden bir konuşmada ya da bir olayda bahsedilince konunun kapatılmasını istiyorum. Bu konuyu yazarken bile içim ürperiyor. O yüzden diğer korkuma geçeyim.
Diğer korkum ise böcekler. Küçükler ve bana saldıramazlar ama hala çok korkuyorum. Geçen gün köyde anneannem, dedem, dayım, annem, babam ve ben piknik yapıyorduk. Arılar yemeklerimize dadandı ve ben ortalığı ayağa kaldırdım. Beni sokacaklarından çok korkuyorum. O yüzden yemeğimi evde yedim. Hiçbir şekilde böcekleri öldürmem ya da zarar vermem. Odamda bir böcek varsa babamı çağırırım ve babam böceği özgürlüğüne kavuşturur. Neyse diğer korkuma geçeyim.
Diğer korkum ise bina korkusu. Akşam saatlerinde ya da sabah saatlerinde (seslerin olmadığı saatlerde) binada tek başıma kalamıyorum. Komşuya gidilecekse ya da bir komşudan döneceksem annemi arıyorum. Annem yanımda geliyor ya da binada ben gidene kadar arkamdan bakıyor. Komik bir korku biliyorum ama nedense küçüklüğümden beri bu var. Küçükken arkadaşlarım tarafından çok korkutuldum. O yüzden biraz korkak birisiyim.
Ben korkularımı anlattım. Siz de anlatabilirsiniz.
Küçükken (ilkokul zamanında) sınıfımızda arkadaşlarım cin çağırıyorlardı. Çok korkardım. Aslında birileri saklanıp ses yapıyormuş fakat bu benim bilinçaltıma işlemiş ve hala karanlıkta cinlerden korkuyorum. O yüzden bir konuşmada ya da bir olayda bahsedilince konunun kapatılmasını istiyorum. Bu konuyu yazarken bile içim ürperiyor. O yüzden diğer korkuma geçeyim.
Diğer korkum ise böcekler. Küçükler ve bana saldıramazlar ama hala çok korkuyorum. Geçen gün köyde anneannem, dedem, dayım, annem, babam ve ben piknik yapıyorduk. Arılar yemeklerimize dadandı ve ben ortalığı ayağa kaldırdım. Beni sokacaklarından çok korkuyorum. O yüzden yemeğimi evde yedim. Hiçbir şekilde böcekleri öldürmem ya da zarar vermem. Odamda bir böcek varsa babamı çağırırım ve babam böceği özgürlüğüne kavuşturur. Neyse diğer korkuma geçeyim.
Diğer korkum ise bina korkusu. Akşam saatlerinde ya da sabah saatlerinde (seslerin olmadığı saatlerde) binada tek başıma kalamıyorum. Komşuya gidilecekse ya da bir komşudan döneceksem annemi arıyorum. Annem yanımda geliyor ya da binada ben gidene kadar arkamdan bakıyor. Komik bir korku biliyorum ama nedense küçüklüğümden beri bu var. Küçükken arkadaşlarım tarafından çok korkutuldum. O yüzden biraz korkak birisiyim.
Ben korkularımı anlattım. Siz de anlatabilirsiniz.
